Przejdź do zawartości

Gareth Barry

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gareth Barry
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Gareth Robert Barry

Data i miejsce urodzenia

23 lutego 1981
Hastings

Wzrost

183 cm[1]

Pozycja

środkowy lub boczny pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1996–1997 Brighton & Hove Albion
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1997–2009 Aston Villa 365 (41)
2009–2014 Manchester City 133 (6)
2013–2014 Everton (wyp.) 32 (3)
2014–2017 Everton 99 (2)
2017–2020 West Bromwich Albion 50 (2)
W sumie: 679 (54)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
 Anglia U-16
 Anglia U-18
1998–2002  Anglia U-21 27 (2)
2007  Anglia B 1 (0)
2000–2012  Anglia 53 (3)
  1. Aktualne na: 16 września 2019. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 21 czerwca 2017.

Gareth Barry (ur. 23 lutego 1981 w Hastings) – angielski piłkarz występujący na pozycji pomocnika w West Bromwich Albion.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Gareth Barry urodził się w Hastings. Jako dziecko uczęszczał do sportowego koledżu o nazwie William Parker. Swoją karierę piłkarską rozpoczął w roku 1996 w szkółce piłkarskiej Brighton & Hove Albion. Zawodową karierę rozpoczął rok później, kiedy to w sierpniu 1997 roku podpisał kontrakt z występującą wówczas w Premier League Aston Villą. W tym samym czasie do drużyny The Villans dołączył inny wychowanek Brighton & Hove Albion - Michael Standing. W drużynie Aston Villi zadebiutował 2 maja następnego roku, kiedy to zagrał w meczu z Sheffield Wednesday. W debiutanckim sezonie wystąpił w jeszcze jednym spotkaniu (10 maja z Arsenalem).

W następnym sezonie Barry stał się jednym z podstawowych piłkarzy swojej drużyny. 15 września 1998 roku pierwszy raz wystąpił w europejskich pucharach. Było to w spotkaniu Pucharu UEFA z Strømsgodset IF. 3 listopada w spotkaniu tych samych rozgrywek z Celtą Vigo otrzymał pierwszą żółtą kartkę. 24 kwietnia 1999 roku strzelił swoją pierwszą bramkę w ligowym spotkaniu z Nottinghamem Forest. 8 maja w przegranym 4:3 meczu z Charltonem Athletic zdobył swoją drugą bramkę. Później nie wystąpił już w żadnym spotkaniu i sezon ten zakończył z 32 ligowymi występami, dwoma pucharowymi oraz trzema w pucharach europejskich a jego klub zajął 6. miejsce w lidze.

W następnym sezonie również nie stracił miejsca w wyjściowej jedenastce. Zaliczył 30 ligowych występów. Sezon rozpoczął 14 września spotkaniem Pucharu Ligi z Chester City a zakończył 20 maja w spotkaniu z Chelsea w ramach Pucharu Anglii. Strzelił jedną bramkę, 29 kwietnia 2000 roku w ligowym pojedynku z Sunderlandem. Jego drużyna tak samo jak przed rokiem zakończyła sezon na szóstym miejscu w tabeli.

2 czerwca 2009 r. przeszedł testy medyczne i za kwotę 12 milionów funtów przeszedł do Manchesteru City. W nowym klubie zadebiutował w spotkaniu z Blackburn Rovers. 20 września w meczu derbowym z Manchesterem United (przegrana 4:3) strzelił pierwszą bramkę dla City[2].

We wrześniu 2013 r. został wypożyczony do Evertonu[3].

8 lipca 2014 r. podpisał trzyletni kontrakt z Evertonem[4].

15 sierpnia 2017 r. przeniósł się do West Bromwich Albion.

25 września 2017 r. został rekordzistą pod względem liczby występów w Premier League - w meczu z Arsenalem Londyn wybiegł na boisko po raz 633[5]. Wyprzedził pod tym względem Walijczyka Ryana Giggsa.

W sierpniu 2020 r. zakończył karierę[6].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Gareth Barry zadebiutował w reprezentacji Anglii 31 maja 2000 r. W 73. minucie towarzyskiego meczu z Ukrainą na Wembley (2:0) zmienił Phila Neville'a[7].

Wraz z reprezentacją był na Mistrzostwach Europy w 2000 roku. Nie zagrał jednak w żadnym ze spotkań. Zespół prowadzony przez Kevina Keegana zajął trzecie miejsce w grupie A i odpadł z dalszej rywalizacji.

Kolejnym wielkim turniejem, w którym Barry wziął udział, były Mistrzostwa Świata w RPA w 2010 r. Pomocnik zagrał u boku Franka Lamparda w dwóch meczach grupy C, z Algierią (0:0) i Słowenią (1:0) oraz w przegranym spotkaniu 1/8 finału z Niemcami (1:4).

Dwa lata później Barry otrzymał powołanie do angielskiej kadry na Mistrzostwa Europy w Polsce i na Ukrainie. Jednak z powodu kontuzji pachwiny przed turniejem jego miejsce w składzie zajął Phil Jagielka.

Na swoim koncie Barry ma łącznie 53 występy w reprezentacji Anglii, w których strzelił trzy gole (stan z 26 września 2017 r.).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Gareth Barry. wba.co.uk. [dostęp 2016-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-16)]. (ang.).
  2. Games played by Gareth Barry in 2009/2010. Soccerbase. [dostęp 2009-11-21]. (ang.).
  3. Barry joins Everton on loan. mcfc.co.uk. [dostęp 2013-09-03]. (ang.).
  4. Barry signs for blues. Everton F.C.. [dostęp 2014-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-11)]. (ang.).
  5. Koszulka od Wengera, gratulacje od Giggsa. Kolega Krychowiaka pobił rekord wszech czasów. TVN24.pl. [dostęp 2017-09-26]. (pol.).
  6. Anglia: rekordzista pod względem liczby występów zakończył karierę. sport.onet.pl, 2020-08-27. [dostęp 2020-08-29].
  7. England Match No. 767 - Ukraine - 31 May 2000 - Match Summary and Report [online], englandfootballonline.com [dostęp 2024-04-23].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]